Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

ΤΑΟΡΜΙΝΑ - Προφανείς (πλην όμως ξεχασμένες) Αλήθειες

4 σχόλια:

fractal είπε...

Καλημέρα.
Το απόσπασμα αυτό μου θύμισε μιά πολύ καλή ταινία που προβάλλονταν στα μέσα της δεκαετίας του 70.
Αν δεν κάνω λάθος ήταν η "Ένας άνδρας και μια γυναίκα"
Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από την ταινία. Εκείνο όμως που ποτέ δεν ξέχασα ήταν η ατάκα του πρωταγονιστή:
"Aν το σπίτι μου έπερνε φωτιά και έπρεπε να σώσω ένα πίνακα του Ρέμπραντ η μια γάτα, θα έσωζα τη γάτα"
Η ανάρτησή σου, μου άφησε της γεύσης μιας γεμάτη περίσκεψη θλίψης.
Εύχομαι να πάρης μακρυά από την Αίτνα (θλίψη), ότι "φέρει" ζωή.

FaneZan είπε...

Καλημέρα, πάντα συνεπής στο διαδικτυακό σερφ. Μήπως έσωσε την γάτα γιατί η ασφάλεια πήρωνε το σπίτι και τον ρέμπραντ?
Διαφορετικά ίσως θάπρεπε να πετάξει την Γάτα από το μπαλκόνι στον κήπο, να αρπάξει υπό μάλης τον ρέμπραντ ή έστω να κόψει ένα μεγάλο κομμάτι καμβά, και να βγεί στον κήπο να απολαύσει μια μεγάλη όμορφη φωτιά. (Δεν μπορώ να φανταστώ Ρέμπραντ σε διαμέρισμα-δεν έχω τόοοοση φαντασία). Νάσαι καλά (φ)

fractal είπε...

Αν έτσι ερμηνεύεις την προτίμηση του ανθρώπου για να σώσει το αγαθό της ζωής και όχι τα υλικά αγαθά, Θα δυσκολευόμουν να καταλάβω το νόημα της ανάρτησής σου.
Συμπάθαμε όμως. Ένα μυαλό και αυτό Χιώτικο!

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα είναι πως έχουμε συνδέσει τις ζωές μας τόσο γερά με κάποια πράγματα που αν αυτά χαθούν μπορεί (ή όχι) εμείς να συνεχίσουμε ζωντανοί αλλά δεν θα έχουμε την ίδια ζωή, μπορεί να μην είμστε ούτε καν οι ίδιοι άνθρωποι.
Άρα;

Translate

Αναγνώστες