Το ελιξήριο του έρωτα - The Chaser

Πασκάλ Μπρικνέρ, ο 61χρονος συγγραφέας του μυθιστορήματος «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα» γεννήθηκε στο Παρίσι το 1948. Άλλα του έργα:  "Η αέναη ευφορία" - "Η μελαγχολική δημοκρατία" - "Το Θείο Βρέφος" - "Ερωτική αναρχία" - "Οι ανώνυμοι δράκοι" - "Η τυραννία της μεταμέλειας" - "Η μιζέρια του πλούτου" - "Οι κλέφτες της ομορφιάς" - "Γενέθλια γη" κ.α.

Διάβαζα μια από τις αναρτήσεις στο αξιόλογο blog ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ που αναφερόταν στο τελευταίο βιβλίο του Μπρυκνέρ με τίτλο το ερωτικό παράδοξο, και θυμήθηκα ένα σχετικό διήγημα που είχα διαβάσει σε κάποιο από τα λιγοστά περιοδικά Επιστημονικής Φαντασίας που κυκλοφορούσαν γύρω στο 80 (Αναλόγιο, Απαγορευμένος Πλανήτης δεν θυμάμαι σε ποιό)

Μεταφέρω πιο κάτω, το κεντρικό νόημα του διηγήματος για τις φάσεις του έρωτα και τις μεταπτώσεις των ερωτευμένων, γιατί είναι διαχρονικό και πάντα επίκαιρο ;-).

Tίτλος: The Chaser μια σύντομη ιστοριούλα του John Collier

Ο νεαρός Alan Austen, ανικανοποίητα ερωτευμένος με μια νεαρή που αδιαφορεί γι'αυτόν, απευθύνεται σ'ένα μυστηριώδη γέρο που πουλάει ελιξήρια και μαγικές συνταγές. Ο Alan ψάχνει για ένα μαγικό ερωτικό φίλτρο που θα κάνει την αδιάφορη νεαρή Diana, το αντικείμενο του πόθου του, να τον ερωτευθεί σφόδρα.

Ο γέρος του φτιάχνει το μαγικό φίλτρο και του το προσφέρει, προς μεγάλη έκπληξη του πελάτη, σε εξευτελιστική τιμή - μόλις 1 δολλάριο. Ταυτόχρονα, όμως, τον ενημερώνει αλλά και τον προειδοποιεί επίμονα και επανειλημμένα για το υπέρογκο κόστος του αντίδοτου (5.000 δολλάρια, για την εποχή που γράφτηκε το διήγημα ήταν πολλά λεφτά) που σίγουρα θα το χρειαστεί μετά από καιρό. Και σχολιάζει:
"Δεν θα ήταν λογικό να χρεώνω τέτοια τιμή (5000 δολλάρια που κόστιζε το αντίδοτο) για ερωτικό φίλτρο. Οι νέοι που χρειάζονται τα ερωτικά φίλτρα, σπάνια διαθέτουν πέντε χιλιάδες δολλάρια. Αν τα είχαν, δεν θα χρειαζόνταν ερωτικό φίλτρο."
"It would be no good charging that sort of price for a love potion, for example. Young people who need a love potion very seldom have five thousand dollars. Otherwise they would not need a love potion."
Το κέρδος της συναλλαγής θα προκύψει από το πανάκριβο "φάρμακο", το αντίδοτο που εξουδετερώνει το ελιξήριο του έρωτα και δεν είναι τίποτα άλλο από ένα δραστικό δηλητήριο που δεν εντοπίζεται από τους ιατροδικαστές στις νεκροψίες. Ο γερο-μάγος το χορηγεί για την αντιμετώπιση των ανθρώπινων "λεκέδων" και το ονομάζει "καθαριστικό ζωής-Life cleaner".

Όπως ίσως μαντέψατε, ο ερωτευμένος Alan βολεύτηκε προσωρινά με το φτηνό ελιξήριο του έρωτα. Ήταν άλλωστε αυτό που ήθελε εκείνη τη στιγμή και αδιαφόρησε για το πανάκριβο αντίδοτο...

Δεν σκέφτηκε, βλέπετε, την τυραννία του έρωτα.
Την ζήλεια.
Την αποκλειστικότητα.
Την καταπίεση.
Την χαμένη ιδιωτική ζωή.
Αυτά και άλλα πολλά, θα τον προβλημάτιζαν αργότερα.
Τότε θα χρειαζόταν και θα πλήρωνε για το αντίδοτο.

Οσο για τον τίτλο, Chaser είναι το αναψυκτικό ή το λικεράκι (χιώτικη μαστίχα, σαμιώτικο κλπ) που προσφέρεται μετά από ένα ωραίο γεύμα ή κάποιο σκληρό ποτό για να αρωματίσει τον ουρανίσκο.

Σημείωση: Συνταγές ελιξηρίων, φίλτρου, αντιδότου και διευθύνσεις δεν δίνονταν.

Αναφορές:

Το διήγημα μπορείτε να το διαβάσετε εδώ στα αγγλικά (μικρό και διασκεδαστικό):

http://members.accessus.net/~bradley/thechaser.html

update 22/01/2013: Την μετάφραση μπορείτε να την βρείτε εδώ:

http://exbook3.blogspot.gr/2009/12/john-collier_17.html

Προτείνω ακόμη να διαβάσετε και το βιβλίο του Πιερ Λουί ¨Η γυναίκα και το νευρόσπαστο" που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Μπουνιουέλ με τίτλο "Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου" (1977) με τον Φερνάντο Ρέϊ και την Καρόλ Μπουκέ και την Άντζελα Μολίνα στο διπλό (ίδιο) ρόλο της Κοντσίτα - της γυναίκας ηρωίδας του βιβλίου.

Επίσης αξίζει να ανατρέξετε στα:

http://diastaseis.blogspot.com/

http://vanessa111.wordpress.com/2009/10/09/

Η μεγάλη εξίσωση της εποχής μας συνίσταται στη συμφιλίωση δύο αντιφατικών πραγμάτων: το να συμβιώνεις με κάποιον, παραμένοντας ταυτόχρονα κύριος της ζωής σου. Ο σημερινός ερωτευμένος είναι ένα ον που μιλά τη διπλή γλώσσα της μοιραίας αφοσίωσης και της ελεύθερης διάθεσης του εαυτού του. Θέλει να ενωθεί με τον άλλο και την ίδια στιγμή να είναι ανεξάρτητος. Η επιθυμία ενός ισχυρού δεσμού συνοδεύεται από τον πανικό της συζυγικής φυλακής. Εξ ου και αυτό το παιχνίδι με τον γάμο, που υποχωρεί ως θεσμός αλλά όχι και ως ιδανικό, που απομακρύνεται από την Εκκλησία για να πάρει τη μορφή της «συγκατοίκησης» ή της «ελεύθερης συμβίωσης». Θέλουμε όλα τα πλεονεκτήματα του έρωτα χωρίς τις συνέπειές του. Θέλουμε να ζούμε την περιπέτεια του έρωτα, με την προϋπόθεση να μην έχει επιπτώσεις στην καριέρα μας- και να μη μας στερεί το δικαίωμα να μπλεχτούμε σε κάποια άλλη περιπέτεια. Το παράδοξο του έρωτα είναι εν τέλει το παράδοξο της ύπαρξης: η σύγκρουση ανάμεσα στον κάθετο χαρακτήρα μιας επιθυμίας, ενός πάθους, της αναζήτησης του απολύτου, και στον οριζόντιο χαρακτήρα του χρόνου που περνά.

Ο έρωτας δεν έχει καμιά σχέση με τη δημοκρατία. Αν δεν έχουμε βρει ακόμη το φάρμακο για τις αρρώστιες που τον συνοδεύουν- ζήλεια, κτητικότητα, απιστία - είναι γιατί τέτοιο φάρμακο δεν υπάρχει! Ο έρωτας αντιστέκεται στις ουτοπίες της δικαιοσύνης και της ισότητας, αφού το να αγαπάς σημαίνει να προτιμάς. Ο έρωτας δεν επιδέχεται μεταρρύθμιση: όπως και η ευτυχία, είναι εκείνο το μέρος της ύπαρξης που δεν κατορθώνουμε να ελέγξουμε.
(Αποσπάσματα συνεντεύξεων του 60χρονου Μπρικνέρ στα περιοδικά «Νouvel Οbservateur» και «Le Ρoint», με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου με τίτλο «Το ερωτικό παράδοξο», Εκδ. Grasset)