Το Οριζόντιο Ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες

Πολλές φορές λησμονούμε ότι ένα βιβλίο, εκτός από την ουσία του δηλ. το περιεχόμενό του, θάπρεπε να καλύπτει ευρύτερες αισθητικές αναζητήσεις και να ικανοποιεί όχι μόνο ως ανάγνωσμα τον αποδέκτη του(αγοραστή, αναγνώστη) αλλά και άλλες αισθήσεις πχ αφή-ποιότητα χαρτιού και εξωφύλλου, όραση-με χρήση σωστών γραμματοσειρών και κατάλληλης εικονογράφησης, ακόμα και όσφρηση για να σας θυμίσω τις μυρωδιές των παλαιών επαρχιακών, κυρίως, βιβλιοπωλείων ή και ...γεύση, για να θυμηθούμε το βασικό "στοιχείο" των δολοφονιών στο "Όνομα του Ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο.

Αυτό το μικρό και καλαίσθητο βιβλίο του σεμνού και μετριόφρονα Αργύρη Χιόνη (όπως προκύπτει από τον βίο και πολιτεία αλλά και τις επεξηγηματικές σημειώσεις του συγγραφέα στις τελευταίες σελίδες) συνδυάζει μια ολοκληρωμένη αισθητική απόλαυση με σύγχρονες παραμυθίες που ψυχαγωγούν (με την πρωταρχική έννοια της λέξης) τον αναγνώστη.

Ένα βιβλίο ποιητικό (αν και χωρίς ποιήματα) από εκείνα που διεκδικούν και κερδίζουν τη θέση τους στην καρδιά και στο νού μικρομέγαλων παιδιών και μεγαλόμικρων ενηλίκων, ή όπως λέει ο ίδιος ο συγγραφέας:

"ένα βιβίο για όσους δεν έχουν ακόμη εγκαταλείψει την ανυπαρξία και σε εκείνους που έχουν προσωρινά εγκατασταθεί σ αυτήν. Λέω "προσωρινά", γιατί ακράδαντα πιστεύω πως είμαστε ανακυκλώσιμο υλικό και, ως εκ τούτου, θα έχουμε αενάως ένα ρόλο σ αυτό το όνειρο που λέγεται ζωή.

Υστερόγραφο:
Η βράβευση με Κρατικό Βραβείο διηγήματος (μισό-μισό με Τόλη Νικηφόρου - Ο δρόμος για την Ουρανούπολη) είναι μια επιπλέον πληροφορία που απλά υπογραμμίζει την αξία του βιβλίου.