Το γονίδιο της συγγραφής (Joe Hill)

Το μήλο κάτω από τη μηλιά λέει η παροιμία.

Τον Στέφεν Κίνγκ (http://www.stephenking.com/index.html) τον διαβάζουμε πολλοί και τον γνωρίζουν ουκ ολίγοι ιδιαίτερα μετά από την μεταφορά στα κινηματογραφικά πλατό των βιβλίων του. Η Κριστίν, Η Λάμψη, Η Νεκρή Ζώνη, Η Κάρι, Στάσου πλάϊ μου, Το πράσινο μίλι, Η Ρίτα Χέιγουορθ στις φυλακές Σόσανκ, Η Μίζερι είναι μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του. Πολυγραφότατος συγγραφέας με ανεξάντλητο ρεπερτόριο και αξιοζήλευτη παραγωγικότητα. Όταν βρίσκω καιρό για ένα διάλειμμα στη χώρα του υπερφυσικού, τα βιβλία του είναι από τα πρώτα που θα ψάξω.

Κατά τα φαινόμενα, το γονίδιο και η δεξιότητα του Κινγκ έχουν κληρονομηθεί αναβαθμισμένα στον Τζο Χιλ. Τη συλλογή του την επέλεξα τυχαία αντλώντας πληροφορίες μόνο από το οπισθόφυλλο για να ανακαλύψω κατόπιν εορτής (δηλ. αγοράς) ότι ο άγνωστος συγγραφέας είναι γιός Κινγκ. Και είναι πολύ καλός.

Ο Βασιληάς δεν πέθανε αλλά ο νέος Βασιληάς είναι κιόλας εδώ

Το βιβλίο με διηγήματα φανταστικού, υπερφυσικού και αγωνίας ή τρόμου με τον ελάχιστα πετυχημένο τίτλο που στα αγγλικά είναι παράφραση του λογοτύπου 20th Century FOX (GHOSTS) είναι ότι πρέπει για γρήγορες αποδράσεις. Πρωτότυπο και συναρπαστικό, συνιστάται ανεπιφύλακτα στους φαν του είδους.

"Η καλύτερη ιστορία τρόμου":  όπου ένας εκδότης ετήσιας ανθολογίας με ιστορίες τρόμου διαβάζει ένα πραγματικά πρωτότυπο διήγημα για τον Κονκάρδα και τον φρικαλέο σύντροφό του και στην αναζήτηση του άγνωστου συγγραφέα βιώνει τον προσωπικό του τρόμο. Εγκιβωτισμός λοιπόν. Ιστορία που ενώ εξελίσσεται αναφέρεται σ' άλλες ιστορίες.

Από το φάντασμα της όπερας "σΤο φάντασμα του σινεμά". There's no place like home τραγουδάει η Ντόροθυ/Τζούντυ Γκάρλαντ στο φινάλε του Μάγου του Οζ που παρακολουθούν οι θεατές στον ανακαινισμένο σινεμά Rosebud. Αλλά ποιό είναι το σπίτι; Οι τοίχοι που μας προστατεύουν και συχνά μας φυλακίζουν ή αυτά τα όνειρα των παιδικών μας χρόνων που μας μεγάλωσαν; Οι δυσδιάστατοι ήρωες στις οθόνες ή στο χαρτί που μας συντρόφεψαν τότε που διστακτικά μαθαίναμε να βαδίζουμε με αβέβαια βήματα; Μια τρυφερή ιστορία για τα φαντάσματα της σκοτεινής αίθουσας.

Ποπ Αρτ: Μια ιστορία για ένα αγόρι κι ένα παράξενο φίλο που του ¨τέλειωσε ο ουρανός".

Τα νεκρά ξύλα: Φαντάσματα δέντρων που στοιχειώνουν σπίτια και μνήμες σε ένα δισέλιδο ποιητικό διήγημα.

Θ' ακούσεις την ακρίδα να τραγουδάει: Ο κάφκα μεταμορφώνεται και συναντά το θρίλερ.

Οι γιοί του Αβραάμ: Ένας κυνηγός βαμπίρ, δυό παιδιά, ΄τραυματικές εμπειρίες, οικογενειακές υποθέσεις και η πρακτική εξάσκηση που ξέφυγε από το στόχο.

Το μαύρο τηλέφωνο: ένα απενεργοποιημένο για χρόνια τηλέφωνο κομμένο και νεκρό σώζει ένα παιδί από τον απαγωγέα του σ' ένα μεταφυσικό διήγημα αγωνίας βγαλμένο από τις καλύτερες στιγμές των μετρ του θρίλερ.

Φτερά στα πόδια: Μια αφαιρετική ιστορία καθημερινού τρόμου που αφήνει τον αναγνώστη να συμπληρώνει το σκηνικό με κλεφτές ματιές, μικρές δόσεις πανικού και εναλλαγή ρυθμού. Πολύ καλό.

Μπέρτα: Χάρτινοι ήρωες, ζωές εγκλωβισμένες στην παρακμή.

Στερνή Ανάσα: Ένα ιδιαίτερο μουσείο, μια πρωτότυπη συλλογή

Πρόγευμα στης χήρας: Πώς η μίζερη καθημερινότητα κι η δυστυχία μπορούν να καλλιεργήσουν τον τρόμο σ' ένα σκηνικό απουσίας και απώλειας

Ο Μπόμπι Κίλρου επιστρέφει από τους νεκρούς: Ένα σχεδόν ερωτικό και καθόλου τρομακτικό διήγημα που διαδραματίζεται στα γυρίσματα μιας ταινίας του Ρομέρο (ο σκηνοθέτης των ζόμπι).

George Romero

Η μάσκα του πατέρα: Το διήγημα ακροβατεί ανάμεσα στην φαντασία και τον ρεαλισμό που βιώνει ένα δεκατριάχρονο αγόρι παγιδευμένο στις συμπληγάδες της οικογενειακής φθοράς.

Εθελούσιος εγκλεισμός: Σαγηνευτικό διήγημα για ένα ξεχωριστό παιδί με ειδικές ανάγκες και ιδιαίτερες δεξιότητες

Μια εξαιρετική συλλογή με προοπτική.