 |
| Αρόδο |
Την πέτυχα κάπου στην παραλιακή, αραγμένη, κάτω από τον καυτό ήλιο του Ιουλίου. Τα λάστιχα ξεφούσκωτα, τα φώτα σπασμένα, οι λαμαρίνες άρχισαν να σκουριάζουν. Είχε όμως μια αξιοπρέπεια, την αρχοντιά γερόντισας κοσμογυρισμένης που συλλογίζεται ώρες ατέλειωτες το ένδοξο παρελθόν. Κακοτράχαλοι δρόμοι, νεανικές συντροφιές, χιλιόμετρα ελευθερίας, τοπία και άσφαλτος, άνεμος και ταχύτητες.
Άψυχα αντικείμενα σου λένε.
Πού νάξεραν.
Σακαράκα παλιά χιόνια βροχές σκουριασμένη
δίχως ρόδες φτερά μηχανή χαλασμένη
βγήκε νύχτα κρυφά στη στροφή μεθυσμένη
μια καρότσα παλιά στο σαράκι πνιγμένη
Παντελής Θαλασσινός, Θοδωρής Γκόνης, Η σακαράκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου