Η κινηματογραφική τριλογία της Λίσμπετ Σαλάντερ

Η αρχική (ευρωπαϊκή) μεταφορά της τριλογίας του Stig Larson Millenium στην μεγάλη οθόνη έχω την εντύπωση ότι ατύχησε. Για πολλούς λόγους:

• Επιλογή πρωταγωνιστών - χωρίς να είναι ανεπαρκείς ΔΕΝ καταφέρνουν να αγγίξουν τον θεατή που παρακολουθεί μια άνευρη καταγραφή περιστατικών του βιβλίου
• Σενάριο αποτυχημένο - το σενάριο πρέπει να είναι διαφορετικό από το να διαβάζεις ένα βιβλίο. Έχοντας επιλέξει ο σκηνοθέτης  να χωρέσει τα πάντα στην οθόνη τελικά χάνεται στις λεπτομέρειες (σημαντικές μεν για το βιβλίο, διαλυτικές/εξαντλητικές για την κινηματογραφική οθόνη)
• Σενάριο ανεπαρκές - οι αναγνώστες του βιβλίου (και είναι πολλοί) συμπληρώνουν τα κενά αλλά όποιος δεν έχει διαβάσει την τριλογία μένει με τα κενά και τις απορίες
• Σκηνοθεσία χαλαρή - ο σκηνοθέτης μένει εγκλωβισμένος στο βιβλίο και ξεχνάει ότι οι κινούμενες εικόνες δεν είναι λέξεις. Έτσι χάνει το κύριο συστατικό του βιβλίου - την συμπόνια, την συγκίνηση, την χημεία των ηρώων. Ακόμα και οι σκηνές δράσεις είναι ξεθυμασμένες αφήνοντας τον θεατή αμέτοχο και αποστασιοποιημένο.
• Και χωρίς αυτά τα υλικά ΔΕΝ βγαίνει αποτέλεσμα

Συνοψίζοντας:

Ο θεατής που έχει διαβάσει το βιβλίο θα ξαναθυμηθεί σε επτά περίπου ώρες video τους πολυσέλιδους τόμους της τριλογίας. Όλοι οι άλλοι που δεν έχουν αξιωθεί να διαβάσουν τα βιβλία, θα μείνουν με απορίες και με την ερώτηση: Γιατί όλοι μιλάνε γι' αυτά τα βιβλία;

Πιστεύω ότι η επόμενη χολιγουντιανή προσέγγιση της τριλογίας θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους  (αν και δεν είμαι ακρίτως υποστηρικτής των κάθε λογής προϊόντων, υποπροϊόντων και παραπροϊόντων εξ ΗΠΑ).