Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Το καράβι του δάσους


Το καράβι του δάσους 

ξέρω ότι
αν είχα
μια φορεσιά
- ένα φράκο -
χρώματος πράσινο ανοιχτό
με μεγάλα κόκκινα σκοτεινά λουλούδια
αν στη θέση τής
αόρατης
αιολικής άρπας που μου χρησιμεύει
για κεφάλι
είχα μια τετράγωνη πλάκα
πράσινο σαπούνι
έτσι που ν' ακουμπά
απαλά
η μια της άκρη
ανάμεσα στους δυο μου ώμους
αν ήτανε δυνατό
ν' αντικαταστήσω
τα ιερά σάβανα
της φωνής μου
με την αγάπη
που έχει
μια μεταφυσική μουσική κόρη
για τις μαύρες ομπρέλλες της βροχής
ίσως τότες
μόνο τότες
θα μπορούσα να πω
τα φευγαλέα οράματα
της χαράς
που είδα κάποτες
- σαν ήμουνα παιδί -
κοιτάζοντας ευλαβικά
μέσα στα στρογγυλά
μάτια
των πουλιών

Νίκου Εγγονοπούλου (Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν, 1938)

μια αναφορά της Σοφίας Νικολαϊδου από το βιβλίο της "Χορεύουν οι ελέφαντες"


Μερικές φορές το νόημα δεν κρύβεται στις φράσεις αλλά στους ήχους, εκεί που χτυπάνε οι λέξεις 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Translate

Αναγνώστες