Οι Ελέφαντες χορεύουν

κι η Σοφία Νικολαΐδου κρατάει το ρυθμό.

Σκοτεινές εποχές
Σκοτεινές υποθέσεις
Αλήθειες που κάνουν κακό και
Ψέμματα που βολεύουν
Μια δολοφονία ανεξιχνίαστη ακόμα:Υπόθεση Πολκ.
Ψυχρός πόλεμος, εμφύλιος στην Ελλάδα, πολιτικές ισορροπίες, ιδεολογίες και συμφέροντα, προπαγάνδα και ενημέρωση.
Πάνω απ'όλα όμως  δογματισμός και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Και καλές προθέσεις στο δρόμο για την κόλαση.

Όχι, οι "ελέφαντες" δεν είναι απλά ένα δημοσιογραφικό, ενημερωτικό πόνημα. Είναι μια στοργική ματιά στο δύσκολο παρελθόν και στο ταλαιπωρημένο παρόν μας.
Η Σοφία Νικολαϊδου μας ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη για μια ακόμη φορά και ξαναβρίσκει πρόσωπα από το προηγούμενο βιβλίο της "Απόψε δεν έχουμε φίλους". Οι πρωταγωνιστές της, άλλοτε ξεχωριστοί κι εξέχοντες κι άλλοτε απλοί και καθημερινοί άγνωστοι μεταξύ αγνώστων που κουβαλάνε οικογενειακά δράματα και εθνικές τραγωδίες, αναδύονται πολύχρωμοι ή σκαιώδεις από τις σελίδες του βιβλίου. Κάποτε έρχεται για όλους η λύτρωση: είτε από την ίδια την ζωή είτε από την συμπόνια του συγγραφέα. Η ζωή της σάρκας είναι στιγμές κι ανάσες, η ζωή στο χαρτί είναι λέξεις και σκέψεις, μνήμες και όνειρα
και καμιά φορά εφιάλτες...
Ε λοιπόν, αυτή η χώρα που κατά Σεφέρη "όπου και να ταξιδέψω με πληγώνει", δεν μας αφήνει να πλήξουμε.
Κι όπου και να στρέψεις το βλέμμα αναβλύζουν ορμητικά πηγές έμπνευσης.
Τί άλλο να ζητήσει ένας συγγραφέας;

Περισσότερα για το θέμα εδώ:
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_02/04/2012_435999

Η μυστηριώδης υπόθεση Πολκ
Η δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου και η άδικη καταδίκη του Γρηγόρη Στακτόπουλου ως συνεργού 64 χρόνια πριν

Ο Πολκ αδιαφορούσε για τα επίσημα δελτία Τύπου και ερευνούσε ο ίδιος τα θέματά του, ταξιδεύοντας συχνά σε όλη την Ελλάδα και εξάγοντας τα δικά του συμπεράσματα για τα προβλήματα της χώρας. Τα αιχμηρά ρεπορτάζ του παρουσίαζαν την τότε κυβέρνηση ως ανίκανη, διεφθαρμένη και καταπιεστική. Κατηγορούσε το κατεστημένο για την εκτεταμένη φτώχεια και τη διαρκώς εντεινόμενη πολιτική βία που μάστιζε τη χώρα. Δεν έτρεφε συμπάθεια για τους κομμουνιστές αντάρτες και τους προστάτες τους στο εξωτερικό, τους οποίους αποκαλούσε «νέους βαρβάρους» που θέλουν να υποτάξουν την Ελλάδα. Αλλά στο επίκεντρο της κριτικής του βρέθηκαν κυρίως Αμερικανοί αξιωματούχοι, τους οποίους κατηγορούσε ότι υποστηρίζουν ένα καταπιεστικό καθεστώς και ότι πολεμούν τους αντάρτες, χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας, στις πολιτικές μεταρρυθμίσεις και στην καταπολέμηση της φτώχειας. Τα ρεπορτάζ του είχαν εξοργίσει τόσο την ελληνική κυβέρνηση όσο και την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα. Κατηγορήθηκε ότι ήταν φιλοκουμμουνιστής και φαίνεται ότι δέχθηκε απειλές κατά της ζωής του.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
1948-1949: Ένας αμερικανός δημοσιογράφος δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη. Η κυβέρνηση αναστατώνεται, ξένοι διπλωμάτες επεμβαίνουν. Ένας αθώος μπαίνει φυλακή. Η υπόθεση κλείνει.

Σχολικό έτος 2010-2011: Ένας μαθητής αρνείται να δώσει Πανελλαδικές. Ο αγαπημένος του καθηγητής του αναθέτει να ερευνήσει την παλιά υπόθεση. Ο πρώην άριστος μαθητής αρχίζει να ψάχνει. 

Πόσο έτοιμοι είναι οι ενήλικες να ακούσουν τι έχει να πει; 

Το Χορεύουν οι ελέφαντες συνδυάζει ιστορία και επινόηση. Αναφέρεται στη δίκη και την καταδίκη του Στακτόπουλου, στον οποίο αποδόθηκε ο φόνος του αμερικανού δημοσιογράφου Πολκ, έγκλημα που συντάραξε τη χώρα την περίοδο του Εμφυλίου. Παράλληλα, το βιβλίο χαρτογραφεί τη σύγχρονη καθημερινότητα στην Ελλάδα του 2011. Ιδίως στο σχολείο. Αποτυπώνει την ελληνική περιπέτεια, σε μια πόλη με πολλά και αιματηρά ιστορικά στρώματα, όπως η Θεσσαλονίκη. 
 
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Αν οι Έλληνες πολιτικοί είχαν περισσότερο τσαγανό και οι μεγάλες δυνάμεις μικρότερη επιβολή. Αν δεν διακυβεύοντανχρήματα κι επιρροή, δηλαδή τα πάντα. Αν το παρελθόν δίδασκε και τα γεγονότα είχαν replay, fast forward και rewind. O γέγονε γέγονε. Θυσίασαν έναν άνθρωπο, έσωσαν μια χώρα. Ο μηχανισμός ήταν παντοδύναμος. Όποιος πίστευε το αντίθετο μάλλον δεν είχε ζήσει τη ζωή του αρκετά. Όμως. Δικαιοσύνη δεν είναι οι νόμοι. Ένα παιδί να ρωτήσεις μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι δίκαιο και τι όχι, κι ας μην έχει διαβάσει τον ποινικό κώδικα. Μπορεί μια χώρα να μάθει από τα λάθη της; Κι οι δάσκαλοι; Μπορούν να διδάξουν ένα παιδί;