ο Πανδαμάτωρ (1-Johan Cruyff, ο Ιπτάμενος Ολλανδός)

η φανέλα με το 14, ο αέρινος Γιόχαν του 71/72

Θάνατος από πνιγμό

T.S. ELLIOT

Φληβάς ο Φοίνικας,δεκαπέντε μέρες πεθαμένος, 

Λησμόνησε την κραυγή τών γλάρων,και το

φούσκωμα του βαθιού πελάγου

Καί το κέρδος και τη ζημια.

Κάτω απ 'τη θάλασσα ένα ρέμα

Εγλειψε τα κοκαλά του

ψιθυρίζοντας.Μ'ανεβοκατεβάσματα

πέρασε τα στάδια των γειρατιών του και της νιότης του

Μπαίνοντας μέσα στη ρουφήχτρα.

Εθνικέ η Εβραίε

Ω εσύ πού γυρίζεις το τιμόνι κοιτάζοντας πρός τόν αγέρα,

Στοχάσου το Φληβά,πού ήταν κάποτες όμορφος

κι άψηλός σάν εσένα.                                             

στο πέρασμα του χρόνου Cruyff 2013

Ένας ευαίσθητος Απρίλης

Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας

APRIL is the cruellest month, breeding

Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας

Lilacs out of the dead land, mixing

Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας

Memory and desire, stirring

Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.

Dull roots with spring rain.

I will show you fear in a handful of dust.

Από την Έρημη Χώρα (Waste Land, T.S. Elliot) σε μετάφραση Γ. Σεφέρη

Απρίλης.

Μπήκε ξαφνικά με υγρασία και συννεφιές. Που θα πάει όμως, το φως της ελληνικής άνοιξης θα κερδίσει τελικά την παρτίδα. Ευτυχώς. Για να βρούμε μια αφορμή να ξυπνήσουμε από την χειμερία νάρκη. Να ξανασυναντήσουμε την αισιοδοξία που έχει κάπου ξεστρατίσει. Η ζωή τραβάει πάντα την ανηφόρα της και οι εναλλαγές είναι που κάνουν το άθλημα συναρπαστικό. Ο αγώνας είναι δρόμος αντοχής. Πρέπει να μείνεις στο δρόμο για να κερδίσεις το ταξίδι.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

(ΚΑΒΑΦΗΣ - ΙΘΑΚΗ)

Δὲν ὠφελεῖ τὸ παράπονο

Ἴδια παντοῦ θά ῾ναι ἡ ζωὴ μὲ τὸ σουραύλι τῶν φιδιῶν στὴ χώρα τῶν φαντασμάτων

Μὲ τὸ τραγούδι τῶν ληστῶν στὰ δάση τῶν ἀρωμάτων

Μὲ τὸ μαχαίρι ἑνὸς καημοῦ στὰ μάγουλα τῆς ἐλπίδας

Μὲ τὸ μαράζι μιᾶς ἄνοιξης στὰ φυλλοκάρδια τοῦ γκιώνη

Φτάνει ἕνα ἀλέτρι νὰ βρεθεῖ κι ἕνα δρεπάνι κοφτερὸ σ᾿ ἕνα χαρούμενο χέρι

Φτάνει ν᾿ ἀνθίσει μόνο

Λίγο στάρι γιὰ τὶς γιορτὲς λίγο κρασὶ γιὰ τὴ θύμηση λίγο νερὸ γιὰ τὴ σκόνη...

(ΓΚΑΤΣΟΣ-ΑΜΟΡΓΟΣ)

Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός

γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.

Πετά τα ρούχα του στρατιώτη, φορά πουκάμισο λευκό

και στην αγάπη του την πρώτη στέλνει ένα όνειρο γλυκό.

Από τους κήπους κόβει βάγια κι απ' την αυλή του πασχαλιές

για να στολίσει τα ναυάγια που μείναν δίχως αγκαλιές.

Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό

με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης, Μουσική: Παντελής Θαλασσινός