"Η δημοκρατία δεν χρειάζεται ιδιοφυΐες!"

Αντουάν Λωράν Λαβουαζιέ (Antoine-Laurent Lavoisier) Ένας μεθοδικός και πολυμαθέστατος επιστήμονας που με επιμονή, σύστημα και οργάνωση έβαλε τις βάσεις για την χημική επιστήμη.

Θεωρείται ο θεμελιωτής της Χημείας.

Γεννήθηκε στις 26 Αυγούσου 1743 και η ζωή του έκλεισε βίαια τον κύκλο της στις 8 Μαϊου 1794. Ήταν 50 χρονών όταν με συνοπτικές διαδικασίες δικάστηκε, καταδικάστηκε ως προδότης και αποκεφαλίστηκε στο Παρίσι από τους επαναστάτες την εποχή της Τρομοκρατίας.

Γόνος εύπορης οικογένειας με πατέρα δικηγόρο, σπούδασε νομικά αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκε με το επάγγελμα. Αντίθετα, συνέχισε τις σπουδές του στα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες.

Ο Λαβουαζιέ ήταν ένας από τους εικοσιοκτώ πανίσχυρους Γάλλους φοροεισπράκτορες και δούλευε για λογαριασμό της αντιπαθούς Γενικής Εφορίας (Ferme Générale), μιας ιδιωτικής επιχείρησης που μάζευε φόρους για λογαριασμό του θρόνου. Οι αποδοχές του ήταν σημαντικές και το ετήσιο εισόδημά του σήμερα θα αντιστοιχούσε σε περίπου 15.000.000€ (!!!). Με τα χρήματα αυτά ο Λαβουαζιέ υπηρετούσε τα πολυποίκιλα επιστημονικά του ενδιαφέροντα.

Το 1771 παντρεύτηκε την Μαρί-Αν Πιερέτ Πολζ (Marie-Anne Pierrette Paulze), την 13χρονη κόρη ενός από τους συνιδιοκτήτες της Ferme που στην συνέχεια αποδείχτηκε πολύτιμη συνεργάτις στις επιστημονικές αναζητήσεις του συζύγου της. Το 1789, ο Λαβουαζιέ δημοσίευσε το κλασσικό, πλέον, βιβλίο "Traité élémentaire de chemie", όπου ανέπτυξε την θεωρία του για το Οξυγόνο και την καύση, ενώ έδωσε ονόματα σε 33 χημικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα. Το βιβλίο θεωρείται τόσο πρωτοποριακό για την εποχή του που λέγεται ότι ένας σημερινός φοιτητής χημείας θα το θεωρήσει ως παλαιότερη έκδοση ενός σύγχρονου συγγράμματος.

Το μέλλον του Λαβουαζιέρ καθορίστηκε από την επιστημονική διαφωνία του με τον νεαρό τότε Μαρά (Jean-Paul Marat), που αργότερα αναδείχθηκε σε ηγετική φυσιογνωμία και από τα ακραία στελέχη των γάλλων επαναστατών.

Ο Λαβουαζιέ, φιλελεύθερο πνεύμα, βοήθησε πολλούς επιστήμονες σε δύσκολες εποχές διώξεων και στερήσεων. Μεταξύ αυτών ήταν και ο γνωστός μαθηματικός Λαγκράνζ (Joseph Louis Lagrange).

Στις 8 Mαϊου 1794, σε μια δίκη που διήρκεσε λιγότερο από μια μέρα, ο Λαβουαζιέ μαζί με 27 άλλους καταδικάστηκε σε θάνατο στην γκιλοτίνα. Ο δικαστής απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες την αίτηση απονομής χάριτος λέγοντας χαρακτηριστικά:

"Η δημοκρατία δεν χρειάζεται ιδιοφυΐες!" La République n'a pas besoin de savants ni de chimistes ; le cours de la justice ne peut être suspendu.

Ο Λαγκράνζ θρήνησε τον αποκεφαλισμό του με τα λόγια:

"Cela leur a pris seulement un instant pour lui couper la tête, mais la France pourrait ne pas en produire un autre pareil en un siècle."

("Τους πήρε μόνο μια στιγμή για να κόψουν αυτό το κεφάλι, αλλά η Γαλλία μπορεί να μην καταφέρει να φτιάξει άλλο σαν κι'αυτό ούτε σ΄ένα αιώνα") Ενάμισυ χρόνο μετά τον θάνατό του, η Γαλλική κυβέρνηση απεκατέστησε τ όνομά του και επέστρεψε τα προσωπικά του αντικείμενα στην χήρα του Λαβουαζιέ μαζί με ένα σύντομο σημείωμα:

"Στην Χήρα του Λαβουαζιέ, που λανθασμένα καταδικάσθηκε"

Ηθικόν Δίδαγμα 1.

Ας προσέχουν οι Πανεπιστημιακοί/Ακαδημαϊκοί με ποιόν διαφωνούν (υπάρχουν και κακεντρεχείς νεαροί διανοούμενοι...)

Συμπέρασμα 2.

Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.