Θα 'ρθεί καιρός
που θα στερέψει η θάλασσα
και θα γενούν τα πλοία
καραβάνια
και θα γενεί η ψυχή μας
έρημος
κι οι γλάροι
κατοικίδια όνειρα.
Θα 'ρθεί καιρός
που θάνατος
δεν θά' ναι πια ο βυθός
αλλά ο ήλιος
και νοσταλγία
όχι η στεριά
μα το νερό.
Τότε
και τ' όνειρο
θ' αλλάξει χρώμα
δεν θά 'ναι πια γαλάζιο
αλλά κίτρινο.
Από τη συλλογή "Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ" ποιήματα 1966-2000 του Αργύρη Χιόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου