Ένας επιτυχημένος(;) χημικός

Τόμας Μίντζλυ, ο νεώτερος (Thomas Midgley, Jr)

"Αυτός ο άνθρωπος ", επεσήμανε ένας ιστορικός "επηρέασε την ατμόσφαιρα της γής περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα στην ιστορία του πλανήτη!"

Ο Μίντζλυ, γεννήθηκε το 1889 και σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στο Κορνέλ. Το 1916 προσελήφθη στο εργαστήριο του Τσαρλς Κέτερινγκ στην εταιρία DELCO στο Ντέϊτον του Οχάιο όπου άρχισε να ερευνά τρόπους καταπολέμησης του χτυπήματος σε κινητήρες. Δεν ήταν χημικός αλλά αναδείχθηκε χάρη σε δυό χημικές ενώσεις.

Ήταν ο εφευρέτης που συνέβαλε στην αλματώδη εξέλιξη του βενζινοκινητήρα τον εικοστό αιώνα με την ανακάλυψη των αντικροτικών ιδιοτήτων του τετρααιθυλιούχου μολύβδου (TEL) δηλ. του βελτιωτικού προσθέτου που αυξάνει τον Αριθμό Οκτανίου των Βενζινών. Η μολυβδωμένη βενζίνη ξεκίνησε να χρησιμοποιείται από το 1921 και η χρήση της συνέβαλε στην αύξηση της σχέσης συμπίεσης και των επιδόσεων των αυτοκινήτων περιορίζοντας τις καταστροφικές επιπτώσεις του χτυπήματος των κινητήρων.

Τα αντικροτικά πρόσθετα επέτρεψαν στους κατασκευαστές να αναπτύξουν ισχυρότερους αεροπορικούς κινητήρες με μεγαλύτερη ασφάλεια, ταχύτητα και αξιοπιστία δίνοντας έτσι το πλεονέκτημα στις ΗΠΑ κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η ανακάλυψη του Μίντζλυ δημιούργησε μια νέα δυναμική βιομηχανία αλλά ταυτόχρονα, επιβάρυνε το περιβάλλον με τοξικό μόλυβδο αυξάνοντας πάνω από 500 φορές τα επίπεδα του ατμοσφαιρικού μολύβδου. Σήμερα ο μόλυβδος έχει καταργηθεί από την βενζίνη (τουλάχιστον στις αναπτυγμένες χώρες) και έχει αντικατασταθεί από οργανικά αντικροτικά πρόσθετα (αλκοόλες και αιθέρες -ΜΤΒΕ).
Λίγα χρόνια αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος ανακάλυψε τις ενδιαφέρουσες ιδιότητες των χλωροφθορανθράκων CFCs. Το φρέον ή δίχλωροφθορομεθάνιο αντικατέστησε την αμμωνία και το διοξείδιο του θείου και συνέβαλε στην ραγδαία ανάπτυξη των ψυκτικών συστημάτων, των ψυγείων και του αιρκοντίσιον.

Το φρέον δεν ήταν μεν τοξικό αλλά, όπως διαπιστώθηκε αρκετά χρόνια μετά, η χρήση του πληρώθηκε με πανάκριβο οικολογικό τίμημα: την καταστροφή του όζοντος.

Σήμερα εγκαταλείπεται τάχιστα και η δεύτερη ανακάλυψη του Μίντζλυ.

Από τα 51 χρόνια του, ο Μίντζλυ είχε προσβληθεί από πολυομυελίτιδα (κατ'άλλους δηλητηριάσθηκε από τον μολυβδο που μελετούσε), κάτι που τον καθήλωσε στο κρεβάτι αχρηστεύοντας τα πόδια του. Για να αντιμετωπίσει τα κινητικά του προβλήματα, κατασκεύασε ένα μηχανικό σύστημα με μοχλούς, τροχαλίες και ιμάντες που τον διευκόλυνε να μετακινείται στοιχειωδώς. Η τελευταία αυτή επινόηση του Μίντζλυ ήταν εκείνη που τον οδήγησε στον τραγικό θάνατό του στις 2 Νοεμβρίου του 1944 σε ηλικία 55 ετών. 

Το δημιούργημά του τον παγίδεψε και τον στραγγάλισε σε ένα μοιραίο ατύχημα.

Τόμας Μίντζλυ ο νεώτερος.

Πτυχιούχος Μηχανικός, εμπειρικός χημικός, εφευρέτης από οικογένεια εφευρετών. Στη ζωή του απέκτησε πάνω από 100 πατέντα. Διάβαζε ιστορία, άκουγε μουσική, έγραφε ποίηση. Οι εφευρέσεις του διαμόρφωσαν την εποχή μας και άλλαξαν τον πλανήτη μας.

Αλλά είναι πλέον ξεπερασμένες.

Κάποιος άλλος εφευρέτης σήμερα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τις αλλαγές που έρχονται.

Αλλαγή: είναι η μόνη σταθερά στον κόσμο μας.