Ανακάτευα παλιές οικογενειακές φωτογραφίες και βλέποντας την αναρτημένη φωτο θυμήθηκα τους στίχους του Νίκου Καββαδία από το ποίημα "Οι γάτες των ναυτικών". Κρυμμένη στη σκιά, μόλις διακρίνεται κάτω από το χειροποίητο σκαμνάκι η γάτα του πλοίου.
Oι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,
που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί,
κι αυτή, σαν απ' τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι,
περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί.
Στην πίσω πλευρά της φωτογραφίας με σταθερό χέρι γράφει:
Rotterdam 4-4-1948
O captain, my captain (Walt Whitman -απόσπασμα)
My Captain does not answer,
his lips are pale and still;
My father does not feel my arm,
he has no pulse nor will;
The ship is anchor’d safe and sound,
its voyage closed and done;
From fearful trip, the victor ship, comes in with object won;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου