Ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου πριν από 20+ χρόνια...
"Βουκολική' σκηνή στη Χιό με τη γυναικοπαρέα να επιδίδεται στην παραγωγή βυσσινάδας.
Το τραγούδι που "κλείνει" την ταινία στο Κανόνι της Κέρκυρας είναι από την Δωδεκάτη Νύχτα του Σαίξπηρ σε Μουσική/Ερμηνεία του Ἀργύρη Μπακιρτζῆ (Χειμερινοί κολυμβητές)
Κυρά μου, ποῦ γυρίζεις μόνη;
Κυρά μου, ποῦ γυρίζεις μόνη;
Ὤ, στάσου κι ἄκου: ὁ φίλος φτάνει,
ψηλὰ-βαθιὰ σοῦ τραγουδεῖ,
μὴν τρέχεις πιά, γλυκειά μου ὡραία,
ἡ ἀγάπη θέλει δυὸ παρέα,
τὸ ξέρει κάθε γνωστικοῦ παιδί.
Μὴν πεῖς, ἡ ἀγάπη περιμένει,
στὴν ὥρα του τὸ γέλιο εὐφραίνει·
καὶ ποιὸς τὰ ξέρει τὰ στερνά;
Δὲν ξεδιψάει ὅπου ἀναβάλλει
λοιπὸν φιλί, φιλὶ καὶ πάλι
κι ἡ νιότη εἶν᾿ ὕφασμα ποὺ δὲν βαστᾶ.
ΥΓ. Στο σενάριο συμμετοχή Β. Αλεξάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου