Φυλάκιο Ελέγχου Τσάρλι (Checkpoint Charlie)

Δυό κόσμοι. Τόσο κοντά και τόσο μακριά ταυτόχρονα.

Η γραμμή - σύνορο, ένα φυλάκιο στρατιωτικό, μια σημαία, μια επιγραφή.

Όλα με δυο όψεις και δυό απόψεις.

Η γενιά μου τα άκουσε, τα διάβασε, τα είδε, τα έζησε.

Τα γνώρισε καλύτερα στον ¨Κατάσκοπο που γύρισε από το κρύο" - John Le Carre.

Από ταινίες κατασκόπων και ψυχρό πόλεμο.

Παιχνίδια ψευδαισθήσεων.

Οι άνθρωποι είναι εν τέλει, απρόβλεπτοι, πάνω από συστήματα και ιδεολογίες.

Δεν τυποποιούνται.

Δεν επαναλαμβάνονται.

Θεωρίες χάους. Θεωρίες συνωμοσιών.

Στο σημείο που κάποτε έσβηναν όνειρα και ανθρώπινες ψυχές, μένουν λίγα μουσειακά κομμάτια, άχαρες και άχρηστες πια κατασκευές-σκιάχτρα που περιγελούν σχεδιασμούς και στρατηγικές χρόνων.

Ένας φουκαράς με στολή στήνεται για αναμνηστικές φωτογραφίες για λίγα ευρώ.

Η μια πινακίδα προειδοποιεί ότι εδώ τελειώνει ο Αμερικάνικος τομέας, η άλλη απέναντι ενημερώνει ότι μπαίνουμε σε μη κερδοσκοπική ζώνη.

Βερολίνο 2010, φυλάκιο ελέγχου.
Ο τσάρλι χαμογελάει;