Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Η ζωή στους τοίχους (Ι)

Οι τοίχοι της πόλης ζουν στο δικό τους μικρόκοσμο, έχουν τη δική τους αυτονομία. Αφουγκράζονται τις στιγμές μας, τις καταγράφουν και τις εμφανίζουν ξαφνικά εκεί που περνάμε βιαστικοί σε κοινή θέα και γενικό σχολιασμό. Άλλοτε επιταχύνουμε το βήμα προσπερνώντας για μην καταλάβουν οι υπόλοιποι περαστικοί ότι για μάς μιλούν, εμάς ειρωνεύονται.
Άλλοτε πάλι κοντοστεκόμαστε, αιφνιδιασμένοι. Απορημένοι. Κοιτάμε αγχωμένοι πίσω από την πλάτη μας, ένοχα και φεύγουμε. Κάποιοι πάλι βρίσκουμε την ευκαιρία να κλέψουμε με τις κάμερες των κινητών τα στιγμιότυπα των τοίχων για να τα μελετήσουμε με την ησυχία μας.
Είναι και μερικοί που παγώνουν μπροστά σε κάποιο γκράφιτι, ο χρόνος σταματάει για λίγο και την άλλη στιγμή τους έχεις χάσει από τα μάτια σου, από τη ζωή και το μυαλό σου.
Κάποιοι λένε ότι όλοι αυτοί οι ανύπαρκτοι άνθρωποι γίνονται ζωγραφιές δυδιάστατες και ζούνε πλέον μέσα στους τοίχους.
 Στην αρχή προσπάθούν να αντιληφθούν τί τους συνέβη.
Μετά παλεύουν να δραπετεύσουν.
Να βρούν την πύλη που θα τους ξαναφέρει στην τρίτη διάσταση.
Ώσπου κουράζονται και παραιτούνται.
Συνεχίζουν τη ζωή τους στα τσιμεντένια επίπεδα.
Η μοναδική τους  απόλαυση είναι ν' ακούνε τις μικρές ανθρώπινες ιστορίες και να τις ταξινομούν συστηματικά. Όταν κάποια στιγμή οι λίστες γεμίζουν, τότε, κυρίως τα βράδια, εμφανίζονται οι πιο χαρακτηριστικές απ' αυτές τις στιγμές στους πολυσύχναστους δρόμους στην προσπάθεια να μας συνεφέρουν να ξαναρχίσουμε να ζούμε πριν μας ρουφήξουν κι εμας οι τοίχοι και περάσουμε στην ανυπαρξία των επιπέδων.
Έχω πάντα στην τσέπη μου, οπλισμένη και πανέτοιμη, μια μικρή κάμερα και υπομονετικά περιμένω να παγιδέψω τη ζωή στους τοίχους. Όλοι νομίζουν ότι κάποιοι με χρώματα και σπρέι  γυρνούν τα βράδια και ζωγραφίζουν ιστορίες. Οι άνθρωποι στους τοίχους χαμογελούν θλιμμένοι.
Κάθε μέρα που περνά η κοινότητά τους μεγαλώνει, όλο και πιο πολλοί περνούν στην ανυπαρξία των τοίχων. Φωνάζουν με κραυγές χωρίς ήχο σε ώτα μη ακουόντων. Και συνεχίζουν να κρυφακούνε και να καταγράφουν τις ιστορίες των περαστικών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Translate

Αναγνώστες