Το τέλος των βιβλίων
Κι έτσι
σιγά-σιγά θ΄ αδειάσουν τα βιβλία
κλειστά, αμετακίνητα στη σκόνη τους
οι ιστορίες θα σβήσουνε αθόρυβα
κατω απ΄τα εξώφυλλα
δίχως ποτέ κανείς να τις αντιληφθεί
όγκοι λιωμένου χαρτιού
θα σκεπάσουν τους καλούςκαι τους κακούς σου ήρωες
όγκοι χαρτιού, να τους σκαλίζεις
τις κρύες βραδιές
όπως σκαλίζεις τη στάχτη
για να βρείς κάποια σπίθα
μια μικρή έστω σπίθα
να ζεστάνεις τα παγωμένα σου δάχτυλα.
Γιατί όσα μάθαμε
θα κυλήσουν μια νύχτα απ΄ τα μάτια μας
και θα χαθούν στο σκοτάδι.
Αγαπητοί μου
δεν ωφελούν αυτά τα συμπεράσματα
τα ποιήματα
και τα ξεθωριασμένα υλικά.
από την συλλογή Πανσέληνος στην οδό Φράγκων, που περιλαμβάνεται στο Ρεσάλτο της ευαίσθητης, αισθαντικής, και βραβευμένης Κατερίνας Καριζώνη (Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ 2009) που μας ταξιδεύει με τις γραφές της
2 σχόλια:
Αλήθεια μπορούν όσα μάθαμε να κυλήσουν μια νύχτά από τα μάτια και να χαθούν στο σκοτάδι; να χαθούν έτσι απλά;
Δεν το νομίζω...
Από τα ποιήματα που, όπως καταλαβαίνεις, αγαπώ.
Ευχαριστώ για την "παρέα" και το σχόλιο.
Δημοσίευση σχολίου