Χαλάσματα

Ο χρόνος.

Μετατρέπει

ένα σπιτικό σε σωρό από δομικά υλικά

χορταριασμένα.

Κι όμως

κάποτε υπήρχε το συνδετικό υλικό 

αυτό που μετασχηματίζει το χάος σε οργανωμένες δομές.

Δίνει πνοή στα αν-όργανα.

Ανάσα στα άψυχα.

Ζωή στα αντικείμενα.

Ενέργεια στα αδρανή.

Ο χρόνος

σκόρπισε τις στάχτες

σκόνη απλώθηκε

μούχλα ρίζωσε στην πέτρα και στο υγρό ξύλο

η εστία έσβησε

κι έμεινε ο μικρός πετεινός,

μεταλλικός ανεμοδείκτης να περιστρέφεται

αγέρωχος και σιωπηλός

έρμαιο στις διαθέσεις των στοιχειών

χωρίς σκοπό,

χωρίς ουσία.