ένα φευγάτο μπλε μπαλόνι στον συννεφιασμένο ουρανό

Frankfurt am Main

Που θα πεί η Φρανκφούρτη (το Πέρασμα των Φράγκων) στον ποταμό Μάιν.

Το οικονομικό κέντρο της Ευρώπης.

Το Γερμανικό Μαϊνχάταν (λογοπαίγνιο από το ποτάμι Μάιν) με τους ουρανοξύστες και τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα αφού ένας στους τρείς κατοίκους της έχει διαβατήριο αλλοδαπής.

Το κρύο ήταν υποφερτό στις αρχές του Δεκέμβρη. Γύρω στους 8C με παροδικό ψιλόβροχο και συννεφιές (ενώ βλέπω ότι τελευταία αρχίσαν τα γνωστά κεντροευρωπαϊκά "μπιλοζίρια" που φτάνουν τους -11C το βραδάκι και συχνά ακόμα πιο κάτω).  Μέρες Δεκέμβρη λοιπόν, που μπορούσες να χαζεύεις στα χριστουγεννιάτικα παζάρια και τις υπαίθριες αγορές για να καταλήξεις στα κλιματιζόμενα καφεστιατόρια στην οροφή του εμπορικού κέντρου με την θέα της πόλης από ψηλά.

Κι' εκεί που χαζεύεις τη θέα και τη θολή γραμμή των οριζόντων, νάσου κι ένα φευγάτο μπλε μπαλόνι που ανυψώνεται με ταχύτητα.

Η κάμερα, μια βολική DSLR Olympus, πάσχισε να καταγράψει τη στιγμή. Να σημαδέψει τον γαλάζιο δραπέτη και να πιάσει λίγο από την ατμόσφαιρα της μέρας και την αύρα της πόλης. Ευτύχησε μερικά, απέτυχε εν πολλοίς.

Και ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω τα εργαλεία, ένα δεύτερο μπλέ μπαλόνι με περιγελούσε περνώντας κι αυτό βιαστικό για να κυνηγήσει το προηγούμενο.
Αναστατώθηκα, το πάλεψα, οργανώθηκα, κατέγραψα ότι μπόρεσα από το δεύτερο μπαλόνι, και κάπου προετοιμάσθηκα για το τρίτο μπαλόνι. Ρύθμισα τη μηχανή, τράβηξα κάνα δυο δοκιμαστικά πλάνα και περίμενα.
Ο καφές ήταν σωστός, η θέα ενδιαφέρουσα, ο κόσμος ευδιάθετος.
Το τρίτο μπαλόνι δεν ήρθε.