Ο 13ος επιβάτης

Ένα βιβλίο δεν είναι μόνο λέξεις,  νοήματα,εικόνες, περιγραφές, ερεθίσματα και συγκινήσεις.

Δεν είναι μόνο αινίγματα, ανάσες, ρυθμός, ένταση, κορύφωση, δικαίωση και ικανοποίηση.

Είναι αισθητική: χαρτί, εξώφυλλο, εκτύπωση, γραμματοσειρές, γραμματική, ορθογραφία, αφή, οσμές και, την τελευταία δεκαετία,. αρχίζει να γίνεται και σύνθετο τεχνολογικό προϊόν σε εικονικό περιβάλλον.

Λίγα απ' όλα αυτά μπορεί να αναδείξουν ένα συγγραφέα.

Συνδυασμός όλων μπορεί να δημιουργήσει ένα επιτυχημένο/ευπώλητο βιβλίο.

Πάμε παρακάτω.

Η ελληνική τεχνική της κατανόησης και προσέγγισης ενός δολοφόνου.

Ο Γιάννης Μαρής, ο Αστυνόμος Μπέκας και ο άνθρωπος με το άσπρο κοστούμι.

Μια ευχάριστη περιπλάνηση στην Ελλάδα του 60 με μοιραίες γυναίκες (πάντα) και τυχοδιώκτες στο κυνήγι μιας σεβαστής κληρονομιάς.

Το κουβάρι ξετυλίγεται γύρω από ένα κύκλο ενόχων που μειώνεται συστηματικά μέχρι να φτάσουμε μαζί με τον ταλαιπωρημένο Μπέκα στον τελικό υπεύθυνο των φόνων.

Είναι δυνατόν 1+1 να κάνει 0, αναρωτιέται ο Μπέκας.

Δεν χρειάζεται μαθηματική προσέγγιση στον γρίφο, αρκεί η διαίσθηση, η επιμονή και η αναζήτηση του τελικά ωφελημένου από το γαϊτανάκι των φόνων για να προκύψει η απάντηση.

Παρά τα χρόνια που το βαραίνουν, ο 13ος επιβάτης διαβάζεται ευχάριστα. 

Μην περιμένετε τρομερές συγκινήσεις και ιδιαίτερες εκπλήξεις, άλλωστε σε τέτοιο περιβάλλον ολικών ανατροπών σε σκηνικό ρευστότητας τι θα μπορούσε να εκπλήξει τον σύγχρονο ευρωέλληνα;